Het leven is leeg
Geen doel, geen vooruitzichten
Wat moet ik doen
De verveling is moordend

Ik ontwaak uit mijn slaap
Open mijn ogen en zie de morgen
Geen reden om op te staan
Geen reden om ergens heen te gaan

De gedachtes om niet meer
te willen ontwaken
Ze worden groter
Ze worden serieuzer

Van alles al uitgedacht
Van kwaad tot erger
Maar de angst dat het pijn doet
is nog te groot, ik kan het niet

Ik doe mezelf pijn
Om zo de pijn te verlichten
Eens snij ik verkeerd
Om zo nooit meer pijn te voelen